Miesiąc: wrzesień 2021

Dziś z przymrużeniem oka o tym, jak z „gminnej czereśni” Szpaka pogonili. Wiał z niej, o mało łapci nie pogubił. Będzie też o nowinkach obyczajowych w Siennicy, które wartkim strumieniem płyną z brukselskiego kołchozu, oraz o ich niespodziewanych propagatorach, którzy nie do końca rozumieją o co w tym wszystkim chodzi. I parę słów o tym, co ma wspólnego z tym wszystkim Magdalena Cielecka .

Janusz Szpak opuścił urząd starosty krasnostawskiego po przegranych wyborach samorządowych jesienią 2018 roku z prawie 75 tys. zł w kieszeni. 111 tys. zł brutto wyniosła odprawa, jaką otrzymał na pożegnanie z urzędem. Złożyło się na nią: 31,380 zł – samej odprawy, 6,2760 zł – odprawy emerytalnej i 17,575 zł – ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy. Po odjęciu podatków, na tzw. rękę były starosta otrzymał 74,6 tys. zł. Ale to widać mało, żeby osłodzić rozstanie. Chodzi więc Janusz po sesjach, a jest wszak na otarcie łez radnym za 1000 złotych miesięcznie i wrzeszczy zupełnie bez sensu. Próbuje być chyba opozycją, ale z niego taka opozycja jak Trzebiatowskiego „profesor” Choć on zapewne ma inne zdanie na temat swojej „rozrywkowej działalności” .Wpada również na występy gościnne do Siennicy Różanej. Tyle że tu znalazł takiego, co już kilka razy dał mu po uszach i to znienacka..

Niemoralna propozycja

Na początku sesji, nim wszyscy dobrze się rozsiedli Korkosz Andrzej zwrócił uwagę, że wszędzie panuje taki zwyczaj, że radni gminy obradują przy stole, który jest tylko wyłącznie dla nich. Natomiast miejsce Janusza Szpaka radnego powiatowego, który jest w takim momencie gościem jest w części sali specjalnie do tego przeznaczonej, czyli w tym wypadku- pod ścianą…

Oczywiście lekki szum się podniósł po tej uwadze, bo jak to tak!? Radni jednak specjalnie się nie upierali przy tym wniosku Korkosza, tylko trochę pomruczeli pod nosami. Banach powiedział, że z racji wieku niech jeszcze Szpak siedzi tu gdzie siedzi, ale na przyszłość niech już siada w miejscu przeznaczonym dla gości. Oczywiście Wiesia Popik musiała uderzyć w wiernopoddańcze ton, mówiąc „bo zasłużony” Oczywiście bez żadnej argumentacji, będąc tym sposobem podobną, tym co Trzebiatowskiemu tytuł „Honorowego…” nadawali w uznaniu rzekomych zasług.

Srebrna głowa matuzalema ruchu ludowego Janusza, skrzy się niczym  lodowiec w Alpach…Uwieczniona chwila jest historyczna, od następnej sesji Janusz zasiądzie w  siennickiej „Zatoce Sztuki”  i zaiste doskonale będzie komponował się z „Pejzażem Siana”

Zatoka Sztuki

 „Pod ścianą” brzmieć  może jak wykluczenie i kojarzyć się z przedsionkiem wieczności. Ale tylko  jeśli w pobliżu znajduje się pluton egzekucyjny w godzinach pracy. Jednak w  siennickim wypadku obawy są płonne, a wrażenia zdradliwe. Gminne miejsce dla gości jest wygodne, ustronne i upstrzone dziełami mistrza Trzebiatowskiego. Przytulne jak kącik dla maluchów w dużych centrach handlowych. Brak tylko konika i autka na żetony, zjeżdżalni i dmuchanego słonia. Ale są za to wspomniane dzieła! Aż smutek ogarnia i duszę drąży, że Szpak nie chce zasiadać w ich otoczeniu. Taki „Pejzaż Siana” w którym jeszcze nikt się siana nie dopatrzył, to cymesik, że palce lizać. A do tego Trzebiatowski to przyjaciel, którego talentu i twórczości jest Janusz wielkim admiratorem, i ze wszystkich sił pomagał „wielgiego artystę” do Siennicy ściągnąć!

Echa lipcowej sesji

Na poprzedniej sesji, wpadli z wizytą do Siennicy: starosta Leńczuk i radny z Kraśniczyna Nieścior Marek, członek zarządu- podementować Szpaka rewelacje które rozpowiada. O dziwo wiedzieli gdzie usiąść…Tamta sesja odbiła się pewnym echem, bo Szpak zupełnie się pogubił gdy ich zobaczył. W stosunku do Leńczuka zachowywał się arogancko i po prostacku, a gdy Nieścior wychodził z sali, to Januszowi chyba włączyło się „Radio Moskwa”, bo pożegnał go rosyjskim -da swidania… Szok Janusza pogłębił jeszcze Korkosz, który mu przypomniał w kontekście prawdomówności dziury w jego chwalebnej biografii, która milczy o niebieskim berecie i 12 letnim pontyfikacie w ORMO. Tak że ta sesja była przedłużeniem „parszywej serii”

Wdzięki Magdaleny Cieleckiej

Ale wracając do „usadzonego” Szpaka, to ten jak się z nokautu ciut otrząsnął, powiada tak – „miałem zabrać głos na końcu sesji, ale, że dostałem pstryczka w nos po raz kolejny od radnego Korkosza, to zmieniłem zdanie, a swoje refleksje chcę przedstawić w tej chwili i wyjść z sesji, bo Pan Korkosz nie może na mnie patrzeć…” Znając Korkosza- chłopa z krwi i kości, to zapewne wolałby patrzeć na Magdalenę Cielecką, uważaną za jedną z najśliczniejszych polskich aktorek, a jakby jeszcze siedziała tak, jak Jaworowicz, eksponując „ układ przeniesienia napędu” to tym bardziej. Zresztą takie widoki są dla oka miłe, bo to harmonia i czyste piękno, a jak się widziało kobiece akty u Jutrzenki-Trzebiatowskiego, to tym bardziej zdrowy, tętniący życiem chłop za takim krajobrazem tęskni, a Korkosz widział. Odchorował, ale widział… Ta uwaga Szpaka była tylko i na szczęście jego ekspresyjną projekcją, i aktem rozpaczy, bo Korkosz nic takiego nawet nie zasugerował, oprócz tego, że miejsce Szpaka jest pod ścianą, zgodnie ze zwyczajem, czego nawet Banach nie próbował negować…

Zachód wschodu Janusza

Poobijany jak auto na zatłoczonej ulicy w Kalkucie- Janusz przeszedł do meritum, i zaczął opowiadać jak to na posiedzeniu komisji w powiecie zasłyszał, że w strategii rozwoju powiatu nie ma ujętej współpracy ze wschodem. Począł się użalać, że w samotności zatracenie…Ale o dziwo, jak on był starostą, to współpraca była tak owocna, że jakoś nie wymienił jej owoców. Czemu? Moim skromnym zdaniem jechać na wschód w celach współpracy, można turystycznie i to nawet bardziej cieszy Ukraińców, bo zostaje im w kieszeni wymierny owoc w postaci hrywien i wątroba zdrowsza. A poza tym, od polityki zagranicznej jest Warszawa. A Szpak gdy rządził, to jak diabeł święconej wody unikał tego, co było domeną instytucji centralnych. Ale że zmieniła się opcja rządząca i trafił do opozycji, to i on optykę zmienił. A poza tym ukraińskie zboże i płody rolne są dla nas piekielną konkurencją, a nim Szpak o współpracy powie to niech porozmawia z rolnikami, takimi co orzą i sieją. Ma takiego za płotem…

W awangardzie postępu z Marysią Kiliańską

Potem Janusz zdał relację z zebrania w Siennicy Różanej, w którym brał udział i wyszło z tego, że losem LGBT jest bardzo poruszony. A wszystko przez uchwałę podjętą przez samorząd województwa lubelskiego, w sprawie zaprzestania szerzenia ideologii LGBT i związanych z tym szantaży finansowych Brukseli. Unia mówi wprost i jasno, że jeśli nie przyjmiemy nowinek obyczajowych, to oni nie wypłacą kasy z Funduszu Odbudowy. Z rewelacji Szpaka wynikło, że na tym zebraniu znalazł się mieszkaniec, który stwierdził bardzo przytomnie, że to dobrze, że samorząd wojewódzki opiera się ideologii LGBT. Oczywiście Szpak był oburzony jego zdroworozsądkową postawą, ale znalazł nieoczekiwane wsparcie w osobie Marysi Kiliańskiej, której podziękował w swoim wystąpieniu, że owemu mieszkańcowi odpowiedziała: a jakby to dotyczyło pańskiego syna!? Nic dodać nic ująć…Kiliańska nie po raz pierwszy daje dowody, że nie wie o czym do końca mówi. Brakło tu tylko w tle sceny z Misia Barei jak milicjant wmawia kierowcy wykroczenie mówiąc: „ A gdyby tu było nagle przedszkole w przyszłości i wasz synek mały przechodził w przyszłości, którego jeszcze nie macie? Więc nie mówcie mi, że siedzi z tyłu!”

W 1977 roku Janusz wstępował do ORMO, które też jak LGBT było awangardą ale miało bardziej spójny program i mniej barwne umundurowanie oraz prostszy zakres czynności. Jeśli Januszowi się wydaje, że to drugie zaszczepi w Siennicy i będzie z Kiliańską ambasadorem i prężnym tęczowym aktywistą, to wypada życzyć jedynie szczęścia i pogratulować odwagi i pomysłowości. Ten ruch jest tak wielowątkowy, że aż niebezpieczny. Lenin z Marksem w zaświatach proszą o amnestię, bo chcieliby wrócić i poznać osobiście tych co postulaty LGBT wymyślili, taki to szok wywołuje nawet tam. Warto by nasza dwójka pamiętała, że te „cztery litery” dla takich jak oni, ma daleko idące udogodnienie, które nazywa się eutanazja…Hitem sieci jest wywiad z młodziankiem, który powiada, że skoro 3-4 letnie dziecko ma samoświadomość psa, a psy się usypia to czemu by nie!? A eutanazję też można brać pod uwagę w wypadku starszych… Paradoks jest taki, że między homoseksualistami są rozsądni ludzie i tak naprawdę to nie chcą żeby ich ktoś wyzwalał i równał im prawa. O dziwo chcą tylko spokoju. Tylko że  tych „wyzwoliciele” nie chcą dopuścić do głosu, gdyż podważyłoby to sens całej zadymy. Gdzieś Szpak zapodział to, że wyzwalanie uciśnionych mniejszości do złudzenia przypomina to „wyzwolenie” z 1917 i 1944 roku. W tym wypadku LGBT idzie z zachodu i przez instytucje, oraz przy pomocy szantażu finansowego, a tamto szło ze wschodu, mając w awangardzie zionących gorzałą sołdatów na czołgach.

Z ambony o szczepieniach

Poruszył jeszcze Szpak temat Covida, z którym się przez ostatni rok mocno zbratał, aż dziw bierze i niepokój ogarnia czym będzie straszył jak się wreszcie pandemia skończy. Tu Janusz powiedział, że do propagowania szczepień można by wykorzystać kościół. To też ciekawa koncepcja, bo jeśli LGBT zatriumfuje, to z kościoła zostanie tylko kupa gruzu… ale to tylko tak na marginesie. Pomysł bardzo zacny i można by to tak zorganizować, że Szpak, Kiliańska i proboszcz we trójkę będą chodzić po gminie. Proboszcz będzie namawiał do szczepień i spacer dobrze mu zrobi, bo ruch to zdrowie w erze Covid. Natomiast Szpak z Kiliańską będą uświadamiać sexualnie i promować idee LGBT, oraz wyzwalać siennickich gejów. Tylko w sprawie tych ostatnich muszą uważać, żeby gajowego nie pomylili z gejem, bo to tylko różni się od siebie jedną literą. A taki gajowy zwykł posiadać broń i psa, a ten zazwyczaj- co pan ustrzeli to pod nogi przyniesie. Tak że po zachowaniu tych rygorów i daleko idącej ostrożności, może wspomniana trójka ruszać w gminę i ekumenizować…

„Serce Matki” i pakuj manatki

A jak Szpak już skończył dzielić się swoimi przemyśleniami, to zacytował specjalnie dla Korkosza fragment z piosenki Mieczysława Fogga „Serce Matki” Choć można było odnieść wrażenie, że realizował scenariusz który Korkosz mu storpedował…

Żyjemy wśród zamętu i braku sentymentu
Tu sztuczny śmiech, tam znów sztuczne łzy
Obłuda, fałsz – to są życia gry
Miłości szczerej nie ma, epoka kłamstw, krzywd i mąk
Nikt nie jest sobą, czas rządzi tobą,
Okrutna obojętność w krąg…

W zasadzie fragment doskonale ilustruje Szpaka rozsypkę, po „przepikowaniu” pod ścianę. „Doskonale” nie pasuje do niczego i przypomina stan ducha Tuska, po aferze hazardowej, kiedy spuszczeni z łańcucha dziennikarze tak dali popalić kolegom Donka, że ten ze strachu, że będzie następny zdymisjonował Grzesia Schetynę, który nic z tym wspólnego nie miał. Zapytany czemu to zrobił i czym się kierował odpowiedział: „Bo Grzegorza Schetynę darzę pełnym zaufaniem…”No niestety tak zazwyczaj mówi człowiek w malignie, albo amoku i gdy jest zdruzgotany. Wypisz wymaluj jak nasz Janusz…

Spóźnione pukanie

A po wszystkim zaczął się Janusz stukać palcem w swoje czoło, mówiąc, że w Korkosza czoło mu nie wypada. Gest to niczego sobie i taki „kozacki” ale w innych okolicznościach i kto inny winien być adresatem. Wielka szkoda i zaniechanie, że Szpak go nie wykonał w kierunku swojego druha partyjnego- Proskury 6 lat temu, gdy ten „montował” na ujęciu wody w Kozieńcu dla 95% mieszkańców gminy firmę, która używała do swojej, jak się okazało nie do końca legalnej działalności blisko 50 substancji niebezpiecznych dla życia i zdrowia. Czyżby Janusz, tak doświadczony i jedynie słuszny starosta nie wiedział że „Ustawa o zarządzaniu kryzysowym” nakłada na wójtów i starostów obowiązek szczególnej dbałości o tzw. infrastrukturę krytyczną do której zalicza się ujęcia wody. Dlatego wtedy wypadało pukać, a nawet łomotać. 

Bujanie gołębi

I jakby kto myślał, że to koniec, to się zawiedzie, bo Szpak powołał się na słowa Jana Turskiego więźnia Oświęcimia który kiedyś powiedział żeby nie być obojętnym… I znów nie wiadomo o co chodzi. Ale to dla Korkosza żadna nowina, bo gdzie może to obojętnym nie jest. Począwszy od wycinki drzew, a skończywszy na cenie śmieci. Powinien Szpak te słowa skierować do siebie samego, sprzed kilku lat i do swojego otoczenia. A po wszystkim wstał i powiedział, że chyba już nie przyjdzie nigdy i palnął w drzwi jak zmyty.

Planował posiedzieć do końca sesji, do- 11 godziny i pobrykać, a tu się okazało, że jeszcze przed dziewiątą był w domu. Może załapał się na skrobanie kartofli, na piątkowy obiad i tłuczenie kotletów. A jak je nie daj Boże tłukł, to z taką złością, że przez tak wytłuczone schabowe widać wiatraki na Sielcu, a deska nadaje się na opał,  tłuczek na złom.

Jakby Janusz gołębie miał, to by je „bujał” jak Balcerkowa w Alternatywach, a jakby miał jaką chudobę, to by poszedł siana zadać albo przepalikować… A tak żeby się wygadać, musi na sesję przyjść. Co nawet sam stwierdził, że przyszedł podzielić się przemyśleniami. Tylko, że sesja nie jest od gadania bez sensu i gdyby przyszedł zwykły mieszkaniec i tak chciał gaworzyć, to Banach by mu na to nie pozwolił.

Wypada to podsumować. Szpak tak naprawdę nie ma nic do powiedzenia, z tej gadaniny nic nie wynika. Tym razem planował wielki spektakl, a przyszedł 24 września, o 8 rano wypachniony, wykrochmalony i świeży jak bukiet o rosie zrywanych konwalii. Wszystko miał przygotowane, obmyślone w każdym szczególe. Figury poustawiał i brykał z radości, bo plan był doskonały. A tymczasem  cicha uwaga tuż na początku, by zajął sobie należne miejsce, to był piorun z jasnego nieba i dostał Janusz tak, że nie było co zbierać. Wprost w przedział amunicyjny, jak mawiali kanonierzy gdy okręt zamieniał się w kulę ognia po takim trafieniu. Był tylko huk, błysk, kupa pierza, i złość bezradna oraz paniczna ewakuacja. Finalnie wyszła z tego Szpakowi „Ostatnia Wieczerza” przy gminnym stole z nim w roli mesjasza, między swymi uczniami. Zainicjowano tym samym pierwszy etap procesu przywracania utraconego kontaktu z rzeczywistością…

.

Dziś o tym jak grube miliony mogą uciec powiatowi krasnostawskiemu sprzed nosa, bo kilku mądrali ma „oczy szeroko zamknięte”. Wojna domowa jest dla nich ważniejsza i nic to, że obaj fascynaci historii. Jeden z nich nawet jej uczy, co nie oznacza, że wyciągają z niej wnioski. Będzie i parę słów o tym, co im w duszy gra. Wszystko w żartobliwo-gorzkim sosie…

Kiedy przyglądam się „pracy” radnych z „Sądu Ostatecznego” w muzeum zachodzę w głowę i retorycznie pytam: Panowie czy to jeszcze samorząd, czy już rozrywka!? Bo to co ostatnio wyprawiają „nasze paniska” zaczyna mieć co raz mniej wspólnego z pracą „ku wspólnemu dobru”, a bardziej przypomina przaśne show. Szczególnie dwójka- Nowosadzki i Janeczek- jak widać i słychać, ma bardzo bogate wnętrze, tak bogate jak oferta IKEA w Lublinie,  do tego artystyczno-sceniczne zacięcie. Szukając w tym „twórczym amoku” pozytywów i zważywszy, że się radni tak mocno zakolegowali przy piłowaniu gałęzi na której nomen omen obaj siedzą, to może by się wreszcie zdecydowali  na jedną z dwu rozważanych działalności. Jeśli mogę, to zdecydowanie doradzam drogę śpiewaczej kariery w duecie…

Krasnostawski „Modern Talking”

Nawet jest taki duet idealnie odpowiadający ich potrzebom: Modern Talking się nazywa. Zapewne pamiętają jaką popularnością cieszył się ten „niemiecki towar eksportowy” w latach 80 tych. Tym bardziej, że panowie mają już na starcie 50% ich scenicznego wizerunku. Jeden z wokalistów był blondynem, a to ukłon w stronę srebrno platynowej poświaty na głowie Marka Nowosadzkiego, która aż się prosi by ją tak zagospodarować. Gdyby nie ostatnie wyczyny, to poświatę można by uznać za początki aureoli. Zaś drugim wokalistą był brunet, i w tych okolicznościach kruczoczarny Janeczek byłby jeszcze lepszy od niemieckiego oryginału. Nowosadzki jako wiano wniósłby, oprócz „prawie aureoli” czar, urok, maniery i radiowy głos…Bo skoro czyta „Moralność Pani Dulskiej” w I LO tak, że kobiety na Stężycy mdleją, a tamtejsze kury znoszą po dwa jaja jednocześnie, to co tam dla niego zaśpiewać   „ You’re My Heart, You’re My Soul ”    (kliknij link) i zatrzepotać rzęsami niczym Jelonek Bambi. Teksty piosenek już leżą gotowe i są jeszcze gorące. Wszystkie autorstwa Leszka Janeczka, wystarczy dopisać nuty do jego kwiecistych filipik z sesji…

Obaj mają sceniczne ciągoty. Janeczek lubi błyszczeć przed kamerami, nawet gdy to tylko gawęda o „Kraszczadach” w TVP Lublin i nie przeszkadza mu, że telewizja reżimowa. Nowosadzki szaleje przy blasku fleszy na powiatowych uroczystościach, przy mównicy pręży się jak kot i rzęsiście gestykuluje. Marka na fotorelacjach z nich jest więcej niż „Cisowianki” w trzech krasnostawskich Biedronkach i tak pokochał obiektyw, że gotów pozować przed fotoradarem, żeby tylko móc się uwiecznić. A Ewa Nieścior? Ewa mogłaby być ich impresariem i próby mieliby w remizie w Gorzkowie.

Panie doktorze Marku!

Ale jakby „Modern Talking” nie wypalił, może doktor Janeczek siłą woli, w której jest bardzo do PiS warszawskiego, a ten do przedwojennej sanacji podobny, sprawić żeby Marka Nowosadzkiego nostryfikowano na skróty i wciągnięto w poczet lekarzy krasnostawskiego SP. ZOZ. A co to za sztuka dla niego zrobić z Marka lekarza, on się wszędzie nadaje? Wszak chciał łączyć Janeczek Muzeum Regionalne z Biblioteką Powiatową na zasadzie chciejstwa. Oczywiście specjalizacja do wyboru. A Nowosadzki w białym kitlu i ze stetoskopem byłby magnesem, głównie dla pacjentek. Ho! Już tam nie jedna kobitka z temperaturą 36 i 7 kresek kazała by się wieźć na sygnale. Byle tylko przyjął ją i osłuchał ten przystojny lekarz, podobny do doktora Jakuba Burskiego alias Artura Żmijewskiego z Leśnej Góry. Kasłały by panie, jak „Star 28” za komuny nazywany kaszlokiem albo gruźlikiem…

Puenta rozciągnięta…

A teraz do puenty, która będzie rozwlekła jak konflikt w muzeum…To wszystko co doradzam, to nic innego jak niechciane rady, a te jak wiadomo są najgorsze. Tak jak ja sypię niechcianymi radami, tak i wspomniana dwójka nimi sypie w Muzeum Regionalnym. Nie mając pomysłu, ni woli, nie mówiąc o kompetencjach w tej sprawie. Tam tylko o prywatna dintojrę idzie na Teresce Hałas, no, a poza tym tam jest dyrektor na którego głowie spoczywa to wszystko. Tylko nie trzeba mu w tym przeszkadzać i to już wiemy. Miejsce lekarza Janeczka jest na ginekologii,  nie w muzeum, a Nowosadzkiego w gabinecie wicestarosty na ul. Sobieskiego, który „dzierżawi”, a nie posiada na własność.

Tymczasem Tereska Hałas jest autostradą po rządowe pieniądze, ale chłopaki wolą leśne zabagnione ścieżki, pełne dziur i wystających korzeni. Na których łatwo wykuć sobie oko, wybić zęby albo złapać kleszcza. Zamiast szarpać poły jej spódnicy i duraczyć, należy u tej spódnicy się uwiesić i wrzeszczeć: Teresa załatwiaj kasę dla powiatu, bo to twoje i nasze 5 minut. Niech ludziom coś po nas zostanie…

Tak jak po Zamoyskim został Zamość, Tomaszów Lubelski i Zwierzyniec, tak po Hałasowej zostaną asfalty, chodniki-cała infrastruktura. Wszyscy skorzystamy…Szpak wiedział jakie możliwości to daje i przecież trzy razy próbował zostać posłem. Na szczęście „Matka Boska z Radecznicy” widać czuwa i mu się to nie udało. Aż się boję co by było, gdyby posłem został. Może dziś wszyscy byliby w PSL, łącznie z kotami, psami i ptactwem domowym. A tymczasem to jej szczęście dopisało, i to dwa razy z rzędu. Jest teraz silniejsza w Warszawie dzięki temu, że powiedziała „nie” przy „Piątce dla Zwierząt”. Kaczor ją zawiesił ale tylko dobrze jej to zrobił. Gdy ona tak beztrosko wisiała, to Kaczyński myślał i tak wymyślił, że ją jeszcze szybciej odwiesił niż ją zawieszał. W międzyczasie pożegnano się z Gowinem, co znów ją wzmocniło. Teraz przy rządzie mniejszościowym każdy głos ma znaczenie, a do tego jest Tereska szefową Solidarności RI. Sztandar związku ciut naftaliną zalatuje, ale drzewiec jesionowy jeszcze zdrowy, może żebra porachować. Liczyć się z nim wypada, to symbol. Ślepym trzeba być i bezmyślnym, by tego nie rozumieć i takie są fakty, czy się Tereskę lubi czy nie…

Nowosadzki wykształcony i obyty, żyjący w dostatku, to samo Janeczek…ale pełne konta, rozsądku nie dają. Tak jak „Nobel” Tokarczuk rozumu nie dał.  Zamiast coś koło Hałasowej zbudować, jakąś namiastkę, choćby w celu „dojenia Warszawy” dla korzyści powiatu, to jeden z drugim latają jak „Żyd po pustym sklepie” i wrzeszczą. Ale może trzeba iść do okulisty, by to zobaczyć, a w krasnostawskim ZOZ okulistyka bardzo dobrze stoi. Janeczek ma tam praktycznie przez ścianę, a Nowosadzki góra 1500 metrów z ul. Piekarskiego.

Zwykłych zjadaczy chleba wojna w muzeum nie interesuje i ambicyjki radnych. Niektórzy nawet nie wiedzą, że w Krasnymstawie jest muzeum. Mają ten konflikt tak głęboko za kością ogonową, że proktolog jest bezradny. Zatem słów brak na tę głupotę „wybrańców ludu” I jak tak panowie ma wyglądać wasza praca i pełnienie mandatu, to może lepiej zrobić jak radzę i się nie wygłupiać za publiczne pieniądze, nie bić piany, że zacytuję Janeczka.

Mierzi mnie to i to, że własne brudy wynoszą do gazet, zamiast załatwiać to we własnym gronie- jak uczy nomen omen „Dulszczyzna” I jak to ma tak do wyborów w 2023 roku wyglądać, to wieńczę to cytatem ze wspomnianej „Moralności Pani Dulskiej”, czytanej ostatnio tak pięknie przez Nowosadzkiego- „ A niech was wszyscy diabli”

Uchodźcami koczującymi na granicy z Białorusią, inflacją i czwartą falą pandemii bym się nie przejmował, to jest nic w porównaniu z tym co wyrabiają niektórzy radni w Muzeum Regionalnym w Krasnymstawie. Zgłupieli od tej polityki i urojeń wyższościowych albo wskutek źle dobranej diety. Do tego stopnia, że zrobili własnymi rękoma z placówki o charakterze „zaściankowego zaścianka” powiatowy Afganistan, który jest na ustach wielu. Dziś o tym właśnie z przymrużeniem oka…

Od półtorej roku radni grzeją bzdurne niesnaski między dyrektorem, a częścią pracowników. Do czerwoności grzeją, żeby na tym zbić kapitalik wyborczy i załatwić swoje sprawki. Część traktuje to jako wojnę z własną formacją, a inni picują tym swój wizerunek „kolegi wszystkich” Jeszcze są z tego piekielnie dumni! I to jak! Miny robią przy tym śmiertelnie poważne, uważają się za rozjemców i mężów opatrznościowych, co to wszystko wiedzą najlepiej. Brak im tylko na dymiących czerepach od ozdrowieńczych rad błękitnych hełmów, i kamizelek z logo ONZ albo Czerwonego Krzyża…

Cała sytuacja pasuje jak ulał do bon motu śp. Stefana Kisielewskiego o istocie socjalizmu, który powiadał, że ten bohatersko walczy z problemami których nie ma w innych ustrojach. Radni tak się zachowują jakby w muzeum nie było niezawisłego dyrektora. Zapomnieli w tym amoku, że to on ma ułożyć sobie relacje z załogą ale by to nastąpiło nie trzeba mu się wtrącać i łap pchać. Tymczasem niektórzy „muzealnym rebeliantom” dowożą amunicję i prowiant, szepcząc do ucha: podtrzymujcie opór, niech świat się dowie o bezeceństwach dyrektora, a my jesteśmy z wami! Czuwaj!

Sąd Ostateczny

Ostatnio komisję o charakterze i uprawnieniach „Sądu Ostatecznego” zwołali, pospołu z częścią rzekomo uciśnionych pracowników muzealnej placówki i grillują „krwawego dyktatora”- dyrektora Gołębia Andrzeja. Janeczek obwieścił ten doniosły fakt na ostatniej lipcowej sesji rady powiatu. Ten „Pol Pot z Rudnika” waży może z 70 kilogramów, i to z okularami i tym co ma w kieszeniach, ale rozszarpują go na sztuki, i biesiadują na nim jakby to były szwedzki stół . A trza przyznać, że wśród biesiadników są same tuzy „zdrowego odżywiania” i tytani bezinteresowności!

Proszę wstać, Sąd idzie!

Pierwszy z brzegu- Piwko Marek: lewicowiec, nieugięty obrońca ludu robotniczego zza biurka w CiS. Ten by sobie od ust odjął i ostatnią koszulę potrzebującym oddał, a nią kilku zapewne by obdzielił. Brał udział w komedii, bo jest przewodniczącym komisji rewizyjnej w radzie powiatu, a poza tym w dobrym tonie jest, by ktoś z lewicy był przy tym gdy „sądzą” kogoś z prawicą utożsamianego. A nuż Gołąb uciska mniejszości seksualne albo potajemnie organizuje Hitlerowi imieniny, jak parę lat temu wynajęty „nazista” przez TVN w lesie pod Wodzisławiem Śląskim? Bardzo się lewicy przez ostatnie lata imponderabilia zmieniły. Wystarczy Piwkę posłuchać i zobaczyć…

Jest i Leszek „chwalipięta” Janeczek, regionalista, ordynator ginekologii i położnictwa, prowodyr całej nagonki. Jak widać człowiek zapracowany, jak pszczoła w maju. Ten znów nie może opędzić się od przyszłych matek, spragnionych rodzić pod jego kuratelą. Walą do niego drzwiami i oknami, białki ciężarne jak chromi i ułomni do Antoniego Kosiby alias Doktora Wilczura. Kolejki brzemiennych sięgają z jednej strony parkingu pod Tesco, a z drugiej wylotówki na Zamość! Oddział ginekologii pęka w szwach! Rodzą się dzieci wszędzie, na schodach, parapetach i przyszpitalnych ławkach, a wrzask osesków świeżo powitych ludziom w okolicznych blokach spać nie daje. Gorsze to niż cmentarna pozytywka księdza Skowrona. Wróble ćwierkają, że jeszcze trochę to cała ściana wschodnia: od Suwałk po Ustrzyki w krasnostawskim szpitalu na świat przychodzić będzie. Taki magnetyzm i urok oraz ciepło osobiste posiada Janeczek- ordynator, a personel niższy nie może nachwalić się tak wrażliwego, i taktownego szefa z tak wielkim sercem, jak garaż na karetkę. Teraz jak widać, w tym nawale obowiązków znalazł czas by ratować „stosunki międzyludzkie” w „Muzeum Regionalnym” i potępiać „krwiożerczego” Gołębia z „krwią na rękach” i drugim śniadaniem w teczce.

I jest w tym towarzystwie rozjemców, ku mojemu wielkiemu zdumieniu i rozbawieniu istna perła, co się zowie Marek Nowosadzki alias „ Wercyngetoryks z Piekarskiego” Słynący z tego, że tak jak dzielny Gall wojował z Cezarem, tak i on wojował ze Szpakiem, wytykał mu błędy przez 16 lat jego rządów. Szpak jak mówi samorządowa legenda, przez całe swoje panowanie bał się tylko jednego człowieka, właśnie…Marka Nowosadzkiego, a bał się go jak Niemcy  majora „Hubala”.

Marek też paluszkami skubie „gołębinę z grilla” jak wróbelek i wygłasza swoje facecje w typie „mądrości spod Pakości” Wie co mówi, przecież ma bogate doświadczenie w zarządzaniu ludzkim zasobem. Wszak 7 lat temu był „prawie dyrektorem” I LO, ale 17 centymetrowe szpilki Pani Edyty i 40 kilo kobiecego trotylu powstrzymało jego szarżę na dyrektorski stołek. W konfrontacji z takim orężem był bez szans i życiem postanowił nie ryzykować. Wycofał się więc z konkursu, pokątnie łzę ocierając, roztrzęsiony ale z godnością. Kiedy już łzy wyschły, to się pozbierał i żelazną ręką kierował zawartością swojej garderoby. No i stąd te doświadczenia w zarządzaniu. Była i Ewa Nieścior, ale na pierwszym „procesie” Ona przecież zna się na wszystkim, począwszy od lepienia pierogów, a skończywszy na fizyce jądrowej

Sąd Ostateczny nad Gołębiem

„Sąd Ostateczny” jak wspomniałem, miał dwie odsłony i sądzono Gołębia dwa razy w przeciągu miesiąca. O jego drugim posiedzeniu donosi lokalna prasa. To odbyło się w muzeum 31 sierpnia, przy udziale wyżej wspomnianych i starosty Leńczuka oraz Nieściora Marka, członka zarządu powiatu. Przybyli pracownicy muzeum, w liczbie mocno okrojonej. Praktycznie konflikt orbituje wokół jednej osoby, która ma przy sobie trzy… dla wsparcia. Większość nie skorzystała z możliwości wylania żali, albo ich nie mieli albo całą imprezę uważają za problem jednego człowieka. Dość wymowny i świadczący o celowości spotkania był gest byłego dyrektora Capały, który wzruszył ramionami i stwierdził, że jego to nie dotyczy, po czym wyszedł.

Byli a jakże związkowcy z Solidarności z Zamościa, a jeden z nich w trakcie „procesu” podniósł zarzut, który ciężko uznać za poważny. Jego zdaniem: „Dyrektor Gołąb robi rzeczy straszne, ale on nie może powiedzieć jakie!” Przypominam że wszyscy w tym gronie są dorośli, a spotkanie nie odbywa się w przedszkolu, by uświetnić Dzień Dziecka…Potem było jeszcze ciekawiej, a „szokujące zarzuty” sypały się jak tynk z fasady Kościoła św. Franciszka Ksawerego podczas konserwacji. Dyrektor kontaktuje się drogą mailową, jest zła atmosfera, pracownicy nie wiedzą co maja robić, są przepracowani…Szczególnie to pierwsze jest srogie i pachnie kryminałem. Dziś w każdej firmie pracuje się na mailu, a nie musieć oglądać szefa to bonus od losu…Oczywiście „sędziowie z rady powiatu” na czele z Nowosadzkim, słuchali tego w skupieniu i nie docierało do nich, że to wszystko dęte i zakrawa na marnowanie czasu.

Był i element folkloru…bo co pomyśleć o stwierdzeniu, że jedyne wyjście z sytuacji to dymisja dyrektora i już. Wynika z tego że dyrektor pracownika zwolnić nie może, a jakby próbował  to jest czyn godny potępienia, ale gdy pracownik domaga się zwolnienia dyrektora, to wtedy czyn już jest chwalebny. Mimo że w obu przypadkach, ktoś traci pracę. No i wreszcie okazało się, że Majewski to był prawie anioł bezskrzydły, też były problemy na początku ale potem wszystko się ułożyło. No, ba! Z reguły dyrektorzy są wynoszeni pod niebiosa, w chwili gdy już dyrektorami nie są. Ta sama praktyka spotykana jest po rozwodach, jeśli kolejny partner rozczaruje, to się gloryfikuje poprzedniego. Metoda ma taka dobrą stronę, że można robić to bez końca, ale to tylko taka dygresja. Wyszło na światło dzienne jeszcze i to, że jeden z pracowników od 2 lat pracuje na rzecz Muzeum w Biłgoraju. Jak się porachuje to musiał podjąć tam pracę pół roku przed pojawieniem się Gołębia w Krasnymstawie. Jeszcze Gołąb przywłaszcza sobie pracę podległych mu pracowników, no i to jest wreszcie jakiś konkret! Żeby takiego wrażenia nie było, nigdzie nie powinno być dyrektorów, a tak na poważnie- to owoce pracy można przywłaszczyć z reguły na stanowiskach równorzędnych, a dyrektor co do zasady firmuje i kieruje wszystkim. Dlatego wspomniany Capała moim zdaniem wiedział co robi opuszczając szanowne gremium, tym bardziej, że dyrektorem kiedyś w Muzeum Regionalnym był i zna kolegów i koleżanki…

A co na to starosta Leńczuk? Ano próbował łagodzić i był zaskoczony wizytą związków zawodowych, a Nowosadzki wcale! Wyglądało to tak, jakby nikt go o tym nie poinformował…

Instynkt prawdę ci powie

Wilkołazki Marcin również przybył, przecież nie mógł opuścić takiego widowiska i chyba dobrze się bawił. Jego zachowanie i reakcje są najlepszym probierzem celowości, sensu i finału całej 18 miesięcznej szarpaniny. Otóż Wilkołazki nie odzywał się nic albowiem jest to osobnik obdarzony instynktem bieszczadzkiego wilka. Wystarczy że rano, po przebudzeniu zaciągnie powietrza w nozdrza i za parę sekund wie co w trawie piszczy, i co się jak skończy. To jest polityk, który ma więcej niż 6 zmysłów…Jego widać ta donkiszoteria zupełnie nie interesuje, ważniejsza jest dla niego robota i zarabianie. Na przykład, przy projekcie „Kultura w Sieci”, a poza tym jest radnym miejskim, a nie partyzantem. Ale to „krwawy Gołąb” wprowadził zasadę dodatkowego wynagradzania pracowników za pracę przy projektach. Zatem jego milczenie jest obrazkiem wartym tysiąca słów, jednak wśród nich nie ma: trzeba wywalić Gołębia.

Dywersant wychodzi z cienia

Przemówił i Nowosadzki, ale to nie był Marek jakiego znamy. Jakimś cudem opętał go duch Klaudii Jachiry i gadał jego ustami: „Pan dyrektor powinien odpowiedzieć sobie na pytanie w czym jest problem i dlaczego przez półtora roku nie ułożył sobie z podwładnymi stosunków…” Poszczuł aksamitnie, wskazał winnego nie mając żadnych dowodów, a Gołębiowi nie pozwolono się tłumaczyć. Przerywano mu co chwilę i zasypywano gradem pytań. Pracownicy ponad miesiąc temu z okładem, skierowali do zarządu pismo, w którym wyłożyli swoje argumenty, ale nikt ze starostwa na czele z Nowosadzkim z treścią tego pisma Gołębia nie zaznajomił. Sam Mareczek w trakcie tych wygłupów, bo inaczej tego nazwać nie sposób, powoływał się na jego treść .Tym samym bombardowano go zarzutami z którymi nie pozwolono mu się zaznajomić i w konsekwencji ustosunkować. Wygląda to jak… i tu pasuje określenie, ale po co algorytmy drażnić i dzieci mogą czytać.

W Nowosadzkiego suplice do „Super Tygodnia” próżno szukać wzmianki o tej sytuacji. A co będzie Nowosadzki całą prawdę mówił!? Toż ona nie pasuje do scenariusza i podważa cały sens „Sądu Ostatecznego”, a także jego błyskotliwych popisów. Zapachniało w pewnym momencie historyjką z czasów Dzikiego Zachodu, gdy szeryf do osadzonego powiada: „najpierw zrobimy ci uczciwy proces a potem cię powiesimy” Taki jest obraz od kuchni tego „konfliktu” i warto na przyszłość zaznajomić się z metodami pracy Pana Nowosadzkiego: arbitra elegancji, szyku i do niedawna rozsądku. Nowosadzki swoim wystąpieniem, którego pełna wersja jest dostępna w „Super Tygodniu” zrobił największą głupotę w swojej 20 letniej karierze, która od tej chwili jest na prostej drodze do tytułu     „ Judasz też miał marzenia”.

Dodał jeszcze i chyba żartował, że zarządowi powiatu zależy na słuchaniu dobrych rzeczy o placówce: a my -jak to ujął, skupiamy się na szukaniu jakiegoś konsensusu i czy to jeszcze możliwe…Tu już poszedł na całego, bo jakby było mało to zasygnalizował, że sprawa nadal jest otwarta z okładaniem Gołębia. Ale przecież od zawierania konsensusów jest dyrektor, bo to jego podwładni, a nie Nowosadzkiego. Widział zapewne Marek ten moment spotkania, kiedy Gołąb wyciągnął do pracowników rękę na zgodę i jak dwóch z nich gest zbyło, ale tym się do prasy Marek już nie pochwalił. W tej fazie grillowania Gołębia Nowosadzki przyćmił Janeczka…

Piwko, a piana na dwa palce.

Rzecz w pewnym momencie oparła się o finanse, a poszło o „Krasnostawskie Towarzystwo Historyczne” na którego czele stoi Lech Dziedzic, obecny na „rozprawie” które to, ma adres taki jak „Muzeum Regionalne”, a wiceprezesem jest Gołąb. Wzburzyli się tym „sędziowie”, że ojej. No bo, jak to tak! Dyrektor podnosi argument pracy swoich podwładnych na rzecz innego muzeum, w tym wypadku chodzi o Biłgoraj- w którym „nomen omen” jest teraz Majewski, a tymczasem „skorumpowany” Gołąb sam siedzi we władzach stowarzyszenia! I jak to tak! Pewnie pieniądze transferuje! Się okazało, że nic nie transferuje i drugiego Amber Gold nie będzie, a potwierdziła to księgowa z muzeum. Stowarzyszenie jest po to, by starało się pozyskiwać środki z zewnątrz dla muzeum. Muzeum Regionalne jako takie nie może. Z resztą powołanie takowego miał „krwiożerczy” Gołąb w swojej koncepcji, którą przedstawił na konkursie półtora roku temu. I o dziwo Nowosadzki z Piwkiem tego nie wiedzieli. Szczególnie ten pierwszy…Ostatnia impreza w Piaskach Szlacheckich z okazji uczczenia miejsca i rocznicy urodzenia Antoniego Norberta Patka założyciela słynnej i uznanej w świecie szwajcarskiej firmy produkującej zegarki Philipe-Patek właśnie odbywała się dzięki stowarzyszeniu. Zarówno muzeum jak i powiat nic to nie kosztowało.

Ale czy Janeczek, Piwko i Nowosadzki chcą o tym słuchać? A  Gołąb się stara nie gorzej niż Majewski, a może z większym rozmachem, co widać po stronie internetowej, ale  żeby wspomnianym chciało się chcieć, tak bardzo jak im się nie chce, to wszystko wyglądałoby inaczej. A tu spirala absurdu jest znacznie większa, Ewa Nieścior nie miała zahamowań przed pouczaniem Gołębia, by potem uczestniczyć i stawać do zdjęcia z między innym  ambasadorem Szwajcarii w Piaskach Szlacheckich na wspomnianej imprezie. Janeczek nie lepszy, gdy przyjechała TVP Lublin kręcić materiał o „Kraszczadach”, to nie myślał zapierać się w drzwiach gdyby go przed kamerę chcieli wlec, tylko poszedł z własnej woli. Usiadł w obiektywie, mikrofon wziął w dłonie, opowieść snuł i ego łatał. Niestety ich behawioru nie pojmiesz, bez uprzedniego wydojenia wiadra gorzały. Takie to wesołe towarzystwo.

Teflonowy Marek

To co wyczynia od jakiegoś czasu Nowosadzki nie jest bezmyślną gadaniną ani hipokryzją, ale jest to czytelny sygnał z jego strony do gotowości rozmontowania koalicji i przystąpienia do rozłamowców, za cenę utrzymania stanu posiadania. Marek już z kluczami i młotkiem pod poduszką śpi, taki się w nim polityczny macher odezwał. To w muzeum rozsypie się ten układ rządzący powiatem. Taki dostaniemy oficjalny komunikat. Oczywiście Nowosadzki jak i Janeczek ustroją przekaz tak, że to wszystko przez biologa Gołębia i Hałasową. No, ta ostatnia to prawie zbrodniarka z Gusen! Będzie to taka sama prawda jak to, że Saddam miał broń chemiczną albo jak to, że Polacy ramię w ramię z Hitlerem mordowali Żydów, i jak to, że obozy koncentracyjne są polskie. Ale gdy się popatrzy z drugiej strony, to skoro ten koalicyjny gmach zawali się przez jednego biologa, to będzie to dowód, że widać ta konstrukcja była marna, skoro wywaliła się o dyrektora z zapadłej dziury jaką jest muzeum. Dla porównania: Szpakowi gdyby przyszło utrzymać i skonsolidować władzę ,to nie zatrzymałaby go dywizja grenadierów pancernych Waffen SS, wspierana przez 502 batalion czołgów ciężkich. A oni przekoziołkowali na niszowym dyrektorze. Tymczasem prawda o nadchodzącym rozłamie, a w zasadzie finale trwającego rozpadu, zainicjowanego tuż po wygranych wyborach, jest prozaiczna. Otóż w niektórych radnych odezwały się z czasem cechy osobnicze. Osobiste ambicje u Nieściorowej, oraz trudne i swarliwy charakter u Janeczka. I ostatnio dołączyło picowanie wizerunku u Nowosadzkiego. Ten ostatni czuje swąd nadciągającego pożaru, ze strachu pójdzie nie z tymi co mają władzę i mogliby ją skonsolidować, tylko pójdzie z tymi których się boi, a boi się Janeczka, Nieściorowej i jeszcze kilku, na czele ze Szpakiem. A nuż zaczną gadać i ucierpi jego wizerunek „Teflonowego Marka” w takim wypadku to przecież lepiej z nimi. Wszystko to, plus starosta „słaby” nie koniecznie zły, ale „słaby” bo spoza rady i katastrofa gotowa. No i jeszcze „bezpodstawna nienawiść” do Hałasowej, przynajmniej ze strony Janeczka, a Nowosadzki też ją „znienawidza” powoli, tylko musi się z tym jeszcze trochę przespać. Nowosadzki mimo wszystko na wicestarostę się nadaje, ale przy „silnym” staroście,  w takim układzie jak jest, Marek skupia się na „szminkowaniu” swojego wizerunku i wszystko temu podporządkowuje, nawet zdrowy rozsądek, którego zwyczajnie przestaje słuchać…

No i czy to nie jest góralskie wesele, do którego dołączył „inteligent” Nowosadzki, który też się leje z innymi, ale za chwilę jego będą lać…ale to już będzie w pełni uzasadnione i cholernie bolesne. 

Zatem oczy przecieram ze zdumienia, a już trochę po Mateńce Ziemi chodzę, ale czegoś takiego, takiej erupcji głupoty politycznej przyobleczonej w złotogłów pustych i dętych zarzutów i haseł jeszczem nie widział i nie słyszał!? Takich cudactw nie było w magnackich menażeriach w dawnej Rzeczypospolitej. Cielak z trzema głowami i piątą nogą, to za mało by to zobrazować. Wleźli do muzeum i w nim zagrzęźli jak Amerykanie w Afganistanie tyle że ci na 20 lat…I destabilizują, plotąc androny i patrosząc Gołębia w imię „dobra powiatu” W tym całym zamieszaniu tylko Gołąb Andrzej jest na swoim miejscu- w muzeum. Cała reszta albo biega na skargę do radnych albo ci przychodzą do muzeum. To kto tu do…licha pomieszał porządek rzeczy!? 

PS. Panie Marku drogi… porównanie Pana do Wercyngetoryksa jest próbą uzmysłowienia Panu głupoty w którą Pan zabrnął, w oparciu o coś co już miało miejsce. Ów nieszczęsny Gall zachował się bezmyślnie wywołując powstanie przeciw Rzymowi, zupełnie tak jak Pan czyni obecnie. Naraził współplemieńców na krwawe straty i osłabił ich witalne siły. Do dziś historycy nie wiedzą po co rozpętał powstanie, bez szans powodzenia, które na dodatek przegrał w głupi sposób…  I zapewne zna Pan  finał tej absurdalnej historii, jak  dał się otoczyć  Cezarowi na wzgórzu w Alezji, bez wody, z zapasami żywności na zaledwie 1 miesiąc dla 90.000 armii i cywili. Skutkiem tego, Cezar pojmał go w try miga i po paru latach udusił, a w trakcie triumfu obwoził w klatce.  Za 1800 lat Napoleon postawił mu za tę głupotę pomnik, bo jego  Francja potrzebowała symbolu, tak samo jak Pan z kolegami teraz szukacie pretekstu-symbolu w muzeum. A mniemam, że wszystko co Pan ostatnio wyczynia, jest po to, by trafić na cokół. W tych dwu podobnych historiach przewija się wspólny motyw, a jest nim gołąb, taki jak  z muzealnego parapetu. Bo musi Pan pamiętać, że na pomnikach one zwykły siadać i się defekować, i czy w takich okolicznościach Panie Marku warto mieć  pomnik?

„Polski Ład” ma nadejść, a „Proskurowy Ład” hula w najlepsze od ponad 30 lat. Dziś o kolejnej jego odsłonie i związanych z tym „urzędniczych wykwitach” miłościwie panującego wójta i jego sztabu. Dowiemy się co z petycją w sprawie śmieci i poznamy historię topoli z Rudki, do której wycięcia Turzyniecki był „za krótki” Wsio na wesoło, no to co? Jedziemy !?

W 1995 Emir Kusturica serbski reżyser nakręcił komedio-dramat „ Underground” Jeden z głównych bohaterów – Marko, po zajęciu w 1941 roku Jugosławii przez Hitlera w piwnicy umieszcza grupę uchodźców. Piwnica staje się dla nich światem w którym żyją z dala od okupanta. Przekonuje ich by dla niego produkowali broń i inne chodliwe dobra. Marko handluje nimi na czarnym rynku, wojna się jednak kończy ale tylko dla niego. Cwany  „przedsiębiorca” wmawia uchodźcom, że ciągle trwa. Ci przekonani jego słowami, koczują tam jeszcze dwadzieścia lat, produkując co im Marko każe, a on dzięki temu się bogaci…

W Siennicy sytuacja jest podobna, z tą różnicą że wójt wszystkich chce dopiero zapędzić i zamknąć w „piwnicy” by robili tak jak jemu wygodnie. W tym wypadku, żeby nie chcieli od niego i jego sztabu nic, żeby mu dali pensję i święty spokój, a ekwiwalenty za urlop weźmie sobie już sam, bo wie jak. Część nawet już w tej mentalnej piwnicy siedzi i to nawet dobrowolnie, ale 30 % z lekkim okładem nijak nie chce tam wleźć… Tymczasem Leszek „prawodawca” nawet tworzy przepisy, ale tylko po to żeby ich samemu nie przestrzegać. Wyłuszczyła to pięknie Alicja Pacyk w kolejnym liście do „rzekomego profesora” Trzebiatowskiego w hucpie z przyznawaniem zaszczytnego tytułu „Honorowy Obywatel Gminy” i nadania sali obrad „sali plenarnej” jego nazwiska. Ostatnio wójt jak i jego „sztab” znów błysnęli swoją kreatywną złośliwością i wybiórczą znajomością prawa na poziomie Technikum z Lubyczy Królewskiej. Tym razem była to ustawa o petycjach…

Lew z Rońska

A było tak, że Andrzej Korkosz zadzwonił w piątek 27 sierpnia do UG w sprawie petycji dotyczącej obniżenia ceny za odpady. Chciał dopytać co z nią dalej, bo dobiegały ustawowe 3 miesiące przewidziane na jej rozpatrzenie. Obrady Komisji Skarg i Petycji zakończyły się w sumie niczym, a petycję skierowano pod obrady rady i co ważne nikt  nie wie co dalej. Telefon odebrał jaśnie oświecony sekretarz Turzyniecki. Niestety z tonu głosu „Lwa z Rońska” Korkosz wywnioskował, że ten zadowolony nie był, ale lwim zwyczajem nie zaryczał. Wyglądało to tak z ich perspektywy, jakby im znów radny roboty narobił i zburzył urzędniczy spokój, a ten jest przez nich pożądany, jak duży spadek w postaci kamienicy w Śródmieściu Warszawy po bezdzietnej ciotce. Poza tym był piątek i godzina 14.53 !? Długo Andrzej czekać nie musiał na reakcję „Pałacu Namiestnikowskiego”, i lew zaryczał z opóźnieniem, we wtorek, bo w tym dniu Andrzej otrzymał pismo, które prezentujemy na fotografii poniżej…

Dziecinada „Pałacu Namiestnikowskiego”

Pismo jest typowym wytworem urzędniczym i wpisuje się w grę na czas w sprawie ceny za odpady, ale taką przyjęli taktykę i co im zrobisz? Najistotniejsze jest tu ostatnie zdanie w które wlano dobre wiadro, żółci, złości i przy okazji bezbrzeżnej głupoty, a które brzmi: Proszę poinformować o treści pisma mieszkańców w imieniu których Pan występował(!?) Jak to rozumieć i co to znaczy? Ano nic mądrego to nie znaczy i jest to li tylko nic innego, jak popis piramidalnej głupoty, i urzędniczej złośliwości rodem z przedszkola. Nie dość, że wymyślono coś tak głupiego, to jeszcze przelano na papier i podpisał się pod tym wójt, przystawiając swoją pieczęć. Widać musieli tym „wykwitem” odegrać się z bezsilnej złości na radnym za zbieranie podpisów. Ale przy okazji nadepnęli na przysłowiowe grabie, a te dały im w czerepy aż zadzwoniło jak na kościelnej dzwonnicy. Dostarczył sztab na czele z Leszkiem na swoją szkodę, dowody świadczące o braku wyobraźni i znajomości prawa, a trzeba pamiętać, że Lecho na gminnym stolcu zasiada już 31 rok!?Tymczasem przepisy mówią wyraźnie:

Art. 8.

1. Na stronie internetowej podmiotu rozpatrującego petycję lub urzędu go obsługującego niezwłocznie zamieszcza się informację zawierającą odwzorowanie cyfrowe (skan) petycji, datę jej złożenia oraz – w przypadku wyrażenia zgody, o której mowa w art. 4 ust. 3 – imię i nazwisko albo nazwę podmiotu wnoszącego petycję lub podmiotu, w interesie którego petycja jest składana.

2. Informacja, o której mowa w ust. 1, jest niezwłocznie aktualizowana o dane dotyczące przebiegu postępowania, w szczególności dotyczące zasięganych opinii, przewidywanego terminu oraz sposobu załatwienia petycji.

Wynika z tego, że obowiązkiem podmiotu rozpatrującego w tym wypadku UG jest informowanie na swojej stronie internetowej, czyli w formie elektronicznej o tym co dzieje się aktualnie w sprawie każdej petycji. Niby proste i klarowne ale nasze lwy samorządu musiały się głupawo odegrać. Nawet w zakładce Biuletynu Informacji Publicznej umieścili treść petycji, ale jakie jej dalsze losy to już nie !? A właśnie Korkosz dzwonił po to by dopytać: co dalej? Można wysnuć wniosek, że gdyby nie zadzwonił to wcale by się nie fatygowali. No i nie wiadomo jak Korkosz miał poinformować 501 osób podpisanych pod petycją!? Zabolało ich to zbieranie podpisów i to straszliwie, widać w szoku pourazowym są do dziś dnia. Wszak całą sesję praktycznie poświęcili rozdzieraniu szat nad podpisami, biadoląc jak przekupa nad skopkiem rozlanej śmietany. Tymczasem zdrowy rozsądek podpowiadał, by wszystko zgodnie z procedurą umieścić na swojej stronie internetowej na której miejsca w bród, i nie drażnić i nie pajacować. Skoro można informować o bezdomnych psach i przesympatycznej suczce która poszukuje właściciela lub domu, to co stoi na przeszkodzie, by poinformować mieszkańców o losach petycji tym bardziej, że prawo tak nakazuje !? Ale widać pies na większą uwagę zasługuje albo gmina w tej kwestii schodzi na psy !?

Nic śmiesznego!?

Ale żeby było bardziej malowniczo i wesoło, to nawet można próbować bronić naszych łebskich urzędników albowiem jest w ustawie o petycjach taki zapis który mówi:.

Art. 13.1.Podmiot rozpatrujący petycję zawiadamia podmiot wnoszący petycję o sposobie jej załatwienia wraz z uzasadnieniem w formie pisemnej albo za pomocą środków komunikacji elektronicznej. 2.Sposób załatwienia petycji nie może być przedmiotem skargi.

Może mamy do czynienia z sytuacją jak z filmu „Nic Śmiesznego” gdzie asystent wlókł reżysera kilkaset kilometrów, by pokazać mu las o którym wyczytał w scenariuszu. Dopiero na miejscu okazało się, że zakończenie zdania jest na drugiej stronie i w efekcie czego nie chodzi o las tylko o cmentarz, który w tekście określono „lasem krzyży”! Nasze orły widać zaślepione złością na Korkosza pominęła punkt 8, a 13 bardzo przypadł im do gustu ze względu na zawartość. Tylko że w przekroju całego zdarzenia trzynastka okazała się pechowa… Tak czy siak ostatniego zdania i wykwitu żółci ze złośliwością obronić nie sposób.

Wiele się da, jak się chce!?

 To teraz słów kilka o topoli z Rudki, która uschła bo widać nic lepszego do roboty nie miała ale pokazała jak w soczewce czego urzędnikom brak i co u nich kuleje… W dniu 02 sierpnia 2021 złożył Korkosz pismo do wójta w sprawie usunięcia drzewa w Rudce, tuż obok zabytkowej kapliczki . Prosili go o to starsi i schorowani właściciele posesji przy której uschnięte drzewo stoi, bo konary zaczynały się łamać i spadać na drogę. Po drugiej stronie drogi biegnie linia energetyczna, co też stwarza dodatkowe zagrożenie. Wójt oczywiście przyjął pismo i powiedział, że się tym zajmie. 4 sierpnia 2021 odebrał Korkosz telefon od sekretarza gminy, który pochwalił się, że sprawdzili na mapkach i drzewo rośnie na prywatnym gruncie, i gmina nie będzie ponosić kosztów usunięcia. Pilarz z którym rozmawiali poinformował, że koszt usunięcia to około 1000zł. W takich okolicznościach sekretarz zobowiązał się, że pojedzie do tych państwa aby im to wszystko wyjaśnić, bo jak nie pojechać, skoro ta informacja dla UG błogosławieństwem!? Ale tak się złożyło nieszczęśliwie dla naszych urzędników, że składając pismo zasugerował Korkosz wójtowi, że Zarząd Dróg Powiatowych posiada samochód ze zwyżką i czy by się nie dogadać z dyrektorem Klusem, może by pomogli? Ale widać wójt zapomniał albo chciał zapomnieć, w piśmie tego Korkosz nie podniósł, a Proskura widać doszedł do wniosku, że co nie wpisane w rejestr ważne nie jest i co się będzie wychylał. Ale że Korkosz zawzięty to po telefonie od sekretarza zadzwonił do dyrektora Marka Klusa z ZDP z prośbą o pomoc, coś widać przeczuwał. Klus nie odmówił tylko powiedział, że muszą przyjechać i zobaczyć w czym rzecz. Za jakiś czas Korkosz nadział się na Turzynieckiego- akurat jak ten był u starszych państwa, by im wytłumaczyć, że jeśli się godzą to muszą pokryć koszty wycinki, a sugestię Korkosza o Klusie jak widać zbyto milczeniem. Dlaczego? Jak to radny zobaczył i usłyszał to skrzętnie z takiej okazji skorzystał i powiada już teraz bezpośrednio do Turzynieckiego, że Zarząd Dróg Powiatowych ma samochód ze zwyżką ! Sekretarz tak ponaglony i zagnany w kozi róg zadzwonił do dyrektora i ten powiedział, że pomoże i postara się usunąć drzewo…

Finał był taki, że drzewo zostało wycięte w ciągu 48 godzin i bez kosztów. Ot zwykła ludzka przysługa, w końcu o to chodzi.

Sytuacja identyczna jak ta z Rudki miała miejsce w roku ubiegłym w Siennicy Królewskiej Dużej, w okręgu Banacha… żeby nie było!? Przy posesji jednego z mieszkańców, przy drodze gminnej rosła też pokaźnych rozmiarów topola, która z czasem uschła. Ta miała znacznie mniej szczęścia i tańców związanych z jej wycinką było co niemiara. Mieszkańcy zgłaszali ten fakt do gminy ale reakcji ciężko było się doczekać. Dopiero po interwencji Korkosza coś drgnęło, ale i tak pielgrzymek z UG było tyle, że prawie do gołej ziemi ścieżkę wydeptali, a cmokali i kręcili głowami przy tym, jakby to była wycinka w rezerwacie 500 letniego dęba-pomnika przyrody. Gdyby tam przepływała rzeka to pewnie bobry szybciej by się z topolą uwinęły… Jak widać w przytoczonych scenkach rodzajowych naszych urzędników trzeba poszturchiwać i pokazywać prawie palcem, a i tak gotowi zrobić po swojemu.

Tymczasem życie składa się z gestów, takich jak szeroko pojęte zachowania ujęte dość lakonicznie i esencjonalnie w Bibli mówiące o tym by głodnych nakarmić, łaknących napoić, a starszym pomóc…chciałoby się dodać. Gesty porządkują życie i sprawiają, że ono staje się znośniejsze i to wypływa z naszej religii i kultury łacińskiej. W Bizancjum było inaczej i być może ta kultura bliższa naszym urzędowym bojarom, ale to tak na marginesie. Tym bardziej w gminach, które są najmniejszymi jednostkami samorządu terytorialnego, przez to są najbliżej ludzi i ich spraw i na miły Bóg nie są tylko od ściągania podatków i innych opłat. Ale ostatnimi czasy ta odległość uległa znacznemu wydłużeniu i urzędy stał się miejscem pobytu przez 8 godzin od 7.30 do 15.30 i tak 5 dni w tygodniu. Co nie koniecznie musi znaczyć, że wszyscy tam sumiennie pracują. W razie jakiś problemów szuka się dość często energicznie jak czegoś nie zrobić, jak pójść po najmniejszej linii oporu, jak się wyłgać, a przecież na takie działania zużywa się tyle samo energii. Żeby się wykręcić też się trzeba nagłowić !? A w naszym wypadku, jeśli gdzieś w tle pojawi się nazwisko radnego z Rudki to jak widać z przytoczonych przykładów „Pałac Namiestnikowski” dostaje torsji i spazm i to zaczyna sprowadzać się do poziomu instynktu, a tam już nie ma miejsca na gesty. I to by było na tyle…