W czasie kiedy pada jesienny deszcz, ciągły i uciążliwy, wiatrem wspomagany, mamy te chwile przy ciepłej herbacie z soczkiem malinowym, babką cytrynową i Ziarnem na stole.
Ziarno reaktywacja – pierwszy po długich latach przerwy numer poświęcony był miejscowości Boruń. I okazało się, że nasi górale z Piorunowej Góry mają wieledo pokazania. Podczas promocji Ziarna pokazały się panie z KGW, chór, poeci, młodzież pisząca, malarz, osoby tworzące kompozycje z nici, kwiaty z papieru.
Ta promocja 1/34 spowodowała eksplozję inicjatywy w tej niewielkiej miejscowości, składającej się z trzech kolonii, Kielechówki, Komarówki i Kułagówki. Pierogi z Borunia sprzedawane są do dnia dzisiejszego.
Miałem nadzieję na kontynuację pomysłu z promocją kolejnych miejscowości w kolejnych kwartałach. Ale pan Redaktor Naczelny poszedł w narrację historyczną. Kolejne numery Ziarna to kolejne rocznice, jak nie dwudziestolecie to dziesięć tysięcy dni tego samego chóru. To jest też potrzebne, ale ileż można żyć samymi rocznicami. Panie z Borunia też nie karmią swoich mężów tyko pierogami, ale czasem dają im zupy.
Panie redaktorze – dyrektorze, co to jet kultura to powiedział nam Janusz Gajos w słynnym monologu. I chyba dlatego spektakle Teatru Pokoleń odbywają się o godzinie 16.00,w dni robocze by plebs nie zepsuł spektaklu swoją obecnością. Plakatu anonsującego to wydarzenie, na terenie gminy nie uświadczysz, a przecież powinny być przy każdym sklepie, na tablicach ogłoszeń. Żal mi trudu aktorów, uczących się swoich ról, poświęcających czas.
Ale jeszcze bardziej żal mi tego, że poza zajęciami Uniwersytetu, nie mogę uczestniczyć w życiu kulturalnym Siennicy, bo kulturę zamyka się na klucz o godz. 16.00, i wszędzie do Teatru chodzi się po pracy, a na wsi wolne soboty też są pracujące.
Konkludując, Panie Dyrektorze Centrum Kultury, może jakiś nowy plan pracy od Nowego Roku?
Mirosław Ignacy Kaczor