Dwunastego sierpnia 2018 r. odbył się w Żdżannem ostatni z letnich pikników rodzinnych, organizowanych przez poszczególne miejscowości z gminy Siennica Różana. Był to duży wysiłek organizacyjny dla każdej z wiosek, ale i efekty integracyjne duże. Największe zasługi mają kobiety, szczególnie Panie z kół gospodyń wiejskich oraz strażacy. Pikniki przebiegały według podobnego scenariusza, najtrudniej było organizatorom pierwszych imprez, kolejne przejmowały już sprawdzone pomysły. Wszędzie występowały dzieci w tańcach ludowych i nowoczesnych, zawsze budząc życzliwą reakcję zgromadzonej publiczności. Przejazd motocyklistów z flagami narodowymi kojarzony z powiewem wolności, bo tak jest gdy wiatr gwiżdże w uszach, też powtarzał się wszędzie. Talenty wokalne Agnieszki i Artura Proskurów często poprawiały humory uczestników. Na szczęście nie na wszystkich piknikach przemawiał starosta krasnostawski, Janusz Szpak. Treść jego wystąpień nie miała zbyt wiele wspólnego z rokiem 1918, była raczej odzwierciedleniem frustracji Pana Szpaka spowodowanej tym, że ktoś ośmielił się pisać prawdę i mieć swoje zdanie. Pan starosta na każdym pikniku, na którym był wyrażał swoje oburznie mówiąc „i przyszła niewiadomo skąd, jakaś nowa moda, znaleźli się jacyś co to mają monopol na prawdę, piszą, pisarze jacyś …ale przyjdzie rolnik i zaorze, oj zaorze. ” Panie Starosto modę na pisanie w Siennicy Różanej rozpoczął prawie pięćset lat temu niejaki Mikołaj Rej, pisząc po polsku. Pan z zawodu nauczyciel, powinien znać pojęcia „oświecenie” i „renesans”, że o romantyzmie, pozytywizmie ….nie wspomnę. Ale Pan wspomina czasy kiedy obowiązywała „jedyna słuszna linia wytyczana przez kolejne zjazdy PZPR”, wtedy takich co mieli inne zdanie potrafiono utemperowć. „ale to już było i nie wróci więcej” jak mówi poeta, tylko czy Pan czyta poetów – poza Broniewskim ? Może czas byłby odnowić znajomość historii ? Pozdrowienia z Kozieńca.
Mirosław Ignacy Kaczor